امروز یازدهم نوامبر یعنی به عبارتی ۱۱٫۱۱٫۱۱ یعنی یه تاریخ خاص و عجیبه.
امشب بعد از طلوع ماه داشتم آلبوم «جاده ای از قلب دوست داشتنی» اثر «Phamie Gow» رو گوش میدادم.چه حس خوب و دوست داشتنی ای داره.چقدر دارم عاشق خودم و زندگیم میشم.
خیلی وقت بود دنبال یه هنرمند میگشتم که موسیقی هاش با حال و زندگی فعل من تطبیق داشته باشه.انگار واقعا این اعتقاد که «اگه توو همچین تاریخی ،درحالی که داری به ماه نگاه میکنی آرزو کنی،آرزوت برآورده میشه»حقیقت داشته.دارم حس میکنم دنیا داره منو به آرزوهام میرسونه.